Wie ben ik?

Ik ben Vanessa. Ik ben een enthoesiaste veertiger, die de 50 nadert. Ik hou van lekker eten en gezelligheid, van boeken en leuke series, van padel en wandelen. Ik heb een lastige rug die me vaak verhindert nog meer te doen van hetgeen ik graag wil doen, wat me vaak behoorlijk frustreert. Ik ben bijna 25 jaar gehuwd en prijs me hier erg gelukkig mee. En ik ben mama van 2 jongvolwassenen, die elk op hun eigen manier steeds meer hun weg zoeken. Mijn gezin is mijn grootste geluk.

Ik ben psycholoog, therapeut, trainer en ondernemer. Ik geloof in geweldloos verzet. ik heb een bijzondere interesse in rouw en verlies. Ik verloor op erg jonge leeftijd mijn mama. Ik weet als geen ander wat het betekent in een niet-kerngezin op te groeien en het effect te zien van een ingrijpend verlies op ouderschap. Ik ben een doorzetter die gelooft in veerkracht èn die niet bij de pakken blijft zitten. 



Hoe het begon

Als jonge psycholoog kwam ik terecht in de juridische wereld van het justitiehuis van Brussel. Mijn opdracht was om na een sociaal onderzoek de rechtbank te adviseren over een goede ouderschapsregeling na scheiding. 

Ik leerde daar de kern van mijn huidige werk. Ik leerde dat de ouders die daar terechtkomen niet anders zijn dan jij en ik. Ik sprak ouders die verzeild raakten in een kluwen van procedures. Ik zag ouders die overweldigd waren door emoties. Ik schrok van hoe weinig begrip en ondersteuning geboden werd aan deze ouders. Ik zag ouders die ploeterden veroordeeld en misbegrepen worden. Ik zag hoe ouders die zorgwekkend gedrag stelden niet aangesproken werden. Ik zag hoe ouders zich wenden tot de rechtbank in de hoop dat een faire regeling hen houvast en erkenning zou geven. Ik zag bezorgde ouders, die er wilden zijn voor hun kinderen. Ik zag ouders die het belang van hun kinderen niet meer konden zien, doorheen de mist van hun kwaadheid en gekwetstheid. Ik zag ouders onder stress. Ik hoorde verhalen van verlies en wanhoop, frustratie en onrecht. Ik zag vele kinderen die  hun ouders nodig hebben maar de weg naar hen niet vonden. 

Ik begon te dromen van een andere aanpak, waar ouders die gaan scheiden of gescheiden zijn ondersteund en geholpen worden, advies en handvatten krijgen. Ik besloot de hulpverlening in te gaan. Ik hoopte als therapeut meer te kunnen betekenen voor gescheiden ouders en hun kinderen. 



Hoe het verder liep

Als therapeut in een CGG kreeg ik de kans om te groeien als hulpverlener. 

Echter, voor deze doelgroep bleek er weinig ècht aanbod. Gescheiden ouders worden naar bemiddeling gestuurd om tot een goede regeling te komen, maar krijgen weinig ondersteuning in hoe ze deze regeling moeten in de praktijk zetten. 

Ik botste op dominante ideëen over ouderschap na scheiding. Ouders moeten communiceren. Ouders moeten samen ouders blijven. Wanneer kinderen en jongeren het lastig hebben na een scheiding, moeten hun ouders beter hun best moeten doen om te communiceren, om de strijd  los te laten. Ouders worden nog steeds veroordeeld. Ze krijgen te horen dat het anders moet. Maar hoe? 


En toen besliste ik... het kon anders.

In 2021 besloot ik om de sprong te wagen. Ik nam ontslag van een vaste job en ging als zelfstandige aan de slag. Eerst als bijberoep, maar al vrij snal in hoofdberoep. 

Mijn missie? 

Jou als gescheiden ouder te steunen in je proces, te sturen en de spelregels helder uit te leggen èn te stimuleren in jouw groei als ouder, als mens en als persoon. 

Mijn hoop? 

  • Dat elke gescheiden ouder goed omringd is, professioneel en persoonlijk. 
  • Dat elke gescheiden ouder ondersteund wordt in dit pittige proces. 
  • Dat elke gescheiden ouder een manier vindt om in de nieuwe realiteit die hij of zij mogelijks niet zelf heeft gekozen de beste versie van zichzelf te zijn.

Waarom? 

Omdat elk kind één of twee gezinnen verdient waar het fijn is te vertoeven. Waar je ouders zich goed voelen. En waar de vorm van je gezin onderschikt is aan de kwaliteit van de relatie met je ouders. Omdat ik weet wat het is om in een gezin groot te worden dat geen standaard kerngezin is. 

 

Dit zeggen mijn clienten over mij.

“Jij zegt niet altijd wat ik wil horen. Maar vaak wel wat ik nodig heb om te horen. Het is fijn dat je zo eerlijk met me bent.”

een ouder

“Het is zo een lastig proces, nog steeds. Maar ik heb eindelijk het gevoel dat ik er niet alleen voor sta.”

een ouder

“Zo raar dat je zelf niet gescheiden bent en toch zo goed begrijpt hoe het voelt.”